28 Mart 2015 Cumartesi

Hayaller

 
 
 
İlk hayal kurduğunuzda kaç yaşındaydınız? Eminim ki bir çoğunuz bunu okuduğunuzde "Ne diyor bu kız?" diyeceksiniz. Ama bir düşünün. İlk defa ne zaman kafanızdan bir senaryo yazdınız ve bunun için aptal aptal gülümsediniz ya da gerçekleşmeyeceğini düşündüğünüz için üzüldünüz? Bence bu konuda hem fikiriz. Bunu bilmek biraz değil baya zor.  Herkesin çocukken zihninde ve gönlünde yaşattığı ama sonra sesiz sedasız terk ettiği hayalleri vardır. Hani imkansız şeyler isterdik.  O zamanlar bunun gayet normal olduğunu düşünürdük. Bunların gerçekten olacağını düşünüp etrafımızda ki çocuklara hava atardık. "ben astronot olacağım ve uzay gemimden size el sallayacağım." Ya da şarkıcı veya dansçı olup milyonların önünde konser vermek isterdik. Belki de hala isteyenler vardır. Elbette bu şansı yakalayanlar hayallerine kavuşuyorlar ama bu şansı yakalayamayanlar sadece uzaktan izliyorlar. 

Bence birini en çok yaralayan şey hayallerinin çalınması. En büyük hırsızlık. Bu yüzden hayallerimi kimseyle paylaşmıyorum. Çünkü yeri geldiğinde o güvenerek anlattığınız arkadaşınız bunu espri konusu yapıp sizi fazlasıyla üzebiliyor. Buna bezer olaylar yaşadıktan sonra ya da gördükten sonra şunu anladı ki bazı insanlara verebileceğim en büyük değer isimlerini büyük harfle başlayarak yazmak olmalı. 

Ama bir şey de var ki şuan da bile kafanızda kurguladığınız şeyler hayalden ibaret olsalar da gerçekleşiyor. Ve bu sizi mutlu ediyor. Kendi içinizde belki çoktan kabullendiniz gerçekleşmeyeceğeni ama düşüncesi bile hoş geliyor. Günün sonunda başınızı yaşınızı yastığa koyduğunuzda kötü şeyleri düşünmek  yerine hayaller kurup huzurlu bir uyku çekmek hepimizin isteği. Orada istediğimiz her şeyi yapabiliriz. İstemediğimiz, görmek istemediğimiz her şeyi kontrol edebiliriz. Asla olmayacağını düşündüğümüz şeyleri orada gerçekleşmiş gibi gösterip yaşayabiliriz. Bu yüzden hiç bir masraftan kaçmayın.
Hayal kurmanın neresi kötü ki? İnsan hayal kurdukça vardır sonuçta. Farkında bile olmadan o kadar şeyi kafamızda tasarlayıp yaşıyoruz ki artık hangisi gerçekten istediğimiz anlamıyoruz. Zaman geçtikte hayallerimiz de küçülüyor. Çocukken süper kahraman olmak isterken bir bakmışsınız şimdiler sadece ailesinin rahat yaşamasını istiyor.

Tamam hayal kurmak güzel şey ama ondan daha güzel bir şey varsa o da kurduğunuz hayalin gerçek olması... Tadından yenmez. Daha daha büyüyor isteğiniz. Sizi farkında olmadan bazı şeylere yaklaştırıyor.  Her gerçekleşen hayalde birazcık daha umutla dolup hayata 32 dişle gülerek bakıyorsunuz.

 Hedefleriz için daha büyük adımlar atmak için hayallerinizden vazgeçmeyin. Elbet bir gün belki kıyısından dönseniz bile yaşayacaksınız. Ve başta da dediğim gibi kimseye anlatıp başkalarının düşüncelerine göre hareket etmeyin. Çünkü anlattıklarınızla anlamayan insanlar sadece dalga geçmeyi bilirler ve kıskançlıklarını bu şekilde gizlemeye çalışırlar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder